Kleszcz u psa: Ugryź temat, zanim on ugryzie Twojego pupila

Kleszcz u psa.
Z utęsknieniem czekamy na wiosnę, cieplejsze dni, przyjemne spacery z psem oraz długie leśne wyprawy. I nagle pojawiają się one – kleszcze! Najczęściej pokazują się na przełomie marca i kwietnia. Im łagodniejsza zima, tym wcześniej możemy je spotkać. Pies wędrujący w gęstych lasach czy buszujący w trawie stanowi łatwą przynętę dla kleszczy.
Ze względu na zmieniający się klimat, łagodniejsze zimy i wyższe temperatury, kleszcze pojawiają się już wczesną wiosną aż do późnej jesieni, mogą być także obecne cały rok. Atakują głównie na polanach, w lasach, wśród wysokich traw, a także w pobliżu obszarów wodnych. To, jak często widzimy kleszcze na swoim psie zależy od regionu kraju, pory roku, przyzwyczajeń psa oraz sposobu i czasu stosowania preparatów przeciw kleszczom.

O kleszczu słów kilka

Kleszcze są jednymi z częściej spotykanych pasożytów zewnętrznych u zwierząt oraz ludzi. Należą do gromady pajęczaków. Żywią się krwią, do przeżycia potrzebują czasowego żywiciela. Przenoszą wiele chorób, którymi mogą zarazić swoje ofiary. Kleszcze wybierają najczęściej miejsca dobrze ukrwione, z cieńszą warstwą skóry, np. u psów są to okolice uszu, głowy, brzucha oraz lędźwi.

Ugryź temat, zanim on ugryzie Twojego pupila

Mały kleszcz – duży problem

Kleszcze są nosicielami wielu chorób bakteryjnych, wirusowych i pierwotniakowych, m.in. boreliozy, anaplazmozy, babeszjozy czy erlichiozy. Szkodliwe drobnoustroje znajdują się przede wszystkim w ślinie kleszcza. Wydzielina dostaje się do ciała ofiary i to wraz z nią przekazywane są choroby.

Babeszjoza wywołana jest przez pierwotniaki z rodzaju Babesia. Atakują one krwinki czerwone, namnażają się w ich wnętrzu, a następnie doprowadzają do ich rozpadu- hemolizy.

Borelioza, nazywana także „chorobą z Lyme” to choroba wywołana przez bakterię Borrelia burgdorferi.

Ehrlichioza wywołana jest przez bakterie Ehrlichia canis. Choroba spotykana głównie w Europie Południowej.

Anaplazmoza to choroba zakaźna wywołana przez bakterie Anaplasma phagocytophilum. Bytują one we krwi, atakują krwinki białe.

Choroby przenoszone przez kleszcze charakteryzują się podobnymi objawami. W ich przebiegu zaobserwować można kulawiznę, bóle stawów, wysoką gorączkę, senność i anoreksję (brak apetytu), czasem wymioty, biegunkę, napady drgawek lub kaszel. Zdarza się także, że choroba przebiega bezobjawowo lub daje niespecyficzne symptomy. W większości przypadków objawy ulegają szybkiej poprawie, jeśli choroba zostanie wykryta na wczesnym etapie rozwoju.

Profilaktyka

Najlepszym sposobem ochrony przed kleszczami jest zastosowanie odpowiedniej profilaktyki. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele preparatów zabezpieczających psy przed kleszczami. Należą do nich obroże, krople do stosowania na skórę zwierzęcia (preparaty typu spot-on), aerozole oraz tabletki doustne. Nie ma jednego, najlepszego środka – preparat należy dobrać indywidualnie. W doborze odpowiedniego preparatu pomoże Twój lekarz weterynarii. Ważne jest regularne stosowanie środków, zgodnie z instrukcją i zaleceniami lekarza. Oprócz regularnej profilaktyki po każdym spacerze należy monitorować psa pod kątem obecności pasożytów.

Postępowanie z wbitym kleszczem

Jeśli Twój pupil złapał kleszcza, należy usunąć go tak szybko, jak to możliwe. Im dłużej kleszcz przebywa na skórze żywiciela, tym większe jest prawdopodobieństwo przeniesienia choroby odkleszczowej.

Pamiętaj, że kleszcza wczepionego w skórę nie powinno się niczym smarować. Materiał zakaźny znajduje się w ślinie kleszcza, a smarowanie go powoduje zablokowanie narządu oddechowego, co prowadzi do ślinotoku, a więc wydostania się dużej ilości materiału zakaźnego do krwi ofiary. Kleszcza nie należy wyrywać czy też wyciągać z ciała psa, ale wykręcać zdecydowanym ruchem. Jeśli w skórze psa pozostanie jakaś część kleszcza, należy skierować się do lekarza weterynarii. Po usunięciu pasożyta należy uważnie obserwować czworonoga, aby wychwycić niepokojące objawy.
Jeśli w niedalekim okresie po ugryzieniu kleszcza zauważymy niepokojące objawy takie jak: gorączka, bolesność stawów, osłabienie czy objawy grypopodobne, należy udać się do lekarza weterynarii w celu dokładniej diagnostyki.

Choroby odkleszczowe dają często niespecyficzne objawy lub przebiegają bezobjawowo. Dlatego też, warto samodzielnie wykonać test na choroby odkleszczowe psu w okresach wzmożonej aktywności kleszczy, przy niepokojących objawach lub 2-3 tygodnie po ukąszeniu kleszcza.

Podsumowując

Kleszcze są pasożytami zewnętrznymi atakującymi ludzi i zwierzęta. Przenoszą wiele niebezpiecznych chorób, często dających niespecyficzne objawy. Nasi czworonożni przyjaciele są szczególnie narażeni na ataki kleszczy, dlatego należy pamiętać o ich odpowiednim zabezpieczeniu. Jeśli znajdziemy kleszcza na ciele zwierzęcia, usuwamy go ruchem wykręcającym. Po usunięciu kleszcza obserwujemy nasze zwierzę na wypadek pojawienia się niepokojących objawów.