Lśniąca gęsta sierść, puszysty ogon, mądre spojrzenie i rzucające się w oczy rozmiary rasy Maine coon sprawiają, że dla wielu ludzi jest to ideał kota. W Polsce do hodowli trafił dopiero w 1994 roku, a od tego czasu trudno sobie wyobrazić wystawy bez tych wspaniałych olbrzymów.

Do dzisiaj istnieje wiele legend o powstaniu Maine coon, większość jest jednak zgodna, że powstały na terenie stanu Maine w USA, a swoim podobieństwem do szopów praczy zasłużyły na drugi człon nazwy (ang. racoon).

Najbardziej prawdopodobne jest, że są potomkami kotów przywiezionych do Ameryki na statkach w XVIII wieku.

Istnieje też wiele dużo bardziej romantycznych teorii. Jedna z nich mówi o wikingu imieniem Leif Eriksson, który na kilkaset lat przed Kolumbem miał odkryć Nowy Świat, a towarzyszyć mu miały pokładowe koty norweskie leśne.

Inna głosi, że przodkami maine coonów mogły być koty angorskie Marii Antoniny, która ewakuowała je wraz z całym swoim dobytkiem na statek, lecz sama nie zdążyła uciec przed gilotyną. Choć ta młoda rasa została uznana dopiero w 1976 roku, wciąż istnieje dużo niejasności wokół jej pochodzenia.

Główną cechą kotów Maine coon jest ich imponująca wielkość. Dorosłe samce ważą od 5 do 10 kilogramów, samice od 5 do 8. Są też baaardzo długie – do Maine coona o imieniu Stewie należy koci rekord Guinnessa, od czubka nosa do końca ogona mierzy 123,9 cm!

Gęsta jedwabista sierść, puszysty długi ogon i rysie pędzelki na uszach sprawiają, że nie sposób tych kotów pomylić z żadną inną rasą.

Ze względu na niemal nieprzemakalną sierść, Maine coon nie boi się wody i chętnie się kąpie, szczególnie uczony tego od kociaka. Koty tej rasy żyją od 12 do 18 lat, przy czym rosną aż do 3-4 roku życia. To dość zdrowa rasa, zdarzają się przypadki wad wrodzonych: kardiomiopatii przerostowej i policystowatości nerek, oraz choroby stawów.

Maine coon, mimo całej swojej niezależności przynależnej wszystkim kotom, posiada dość „psi” charakter. Uwielbia towarzyszyć swojemu człowiekowi, jest przy tym bardzo rozgadany i żywo komentuje wszystko, co razem z nim robimy. Dzięki naturalnej wyrozumiałości i cierpliwości świetnie nadaje się na towarzysza dzieci oraz seniorów.

Nie jest w stanie długo opierać się pieszczotom ani zaproszeniom do zabawy. Dobrze dogaduje się z innymi czworonogami w domu, chociaż ze względu na swoją charyzmę i inteligencję będzie się starał pokojowo wysunąć na szczyt w hierarchii.

Koty te bardzo lubią znajdować się w centrum zainteresowania i popisywać przed naszymi gośćmi. Nie mają też nic przeciwko przeprowadzkom czy wspólnym wakacjom, jeśli tylko u boku jest ukochany właściciel.

Przez swoje rozmiary Maine coony jedzą więcej niż standardowe koty. Dobrze, jeśli ich pokarm zawiera dodatki na stawy, a sucha karma ma odpowiednio większe kuleczki. Najlepiej dla nich, kiedy dostają pełnowartościową bezzbożową karmę lub są przestawione na surową dietę BARF.

Mimo puszystej sierści, pielęgnacja rasy Maine coon nie nastręcza dużo trudności. Wystarczy raz w tygodniu ją wyczesać, a będzie lśniąca i jedwabista.

Ponieważ te koty uwielbiają kąpiele, raz na jakiś czas można im sprawić te przyjemność, używając przy tym specjalnego szamponu dla kotów długowłosych. Pamiętajmy, że z powodu swojej masy, Maine coony muszą mieć wzmocnione półki na drapakach. Jeśli nie zamierzamy puszczać naszych kotów luzem, będą nam wdzięczne za zabranie je na spacer w szelkach. Są zwinne i wytrzymałe, stworzone do warunków ciężkiej zimy na północy Ameryki. Łatwo się też nudzą, i nie należy zostawiać ich samych sobie, bo stracą swój wrodzony optymizm.

Maine coon to idealny wybór dla rodzin z dużymi dziećmi, dla starszych potrzebujących kogoś do rozpieszczania oraz dla młodych chcących zwiedzać świat. Kot, który czerpie satysfakcję z przebywania blisko pełnych podziwu dla jego piękna ludzi. Nic tylko zaprosić do swojego domu Jego Dostojność Maine coona.