Robaki u psa to codzienność, z którą muszą się mierzyć wszyscy właściciele czworonogów. Problemy i konsekwencje, jakie wywołują pasożyty wewnętrzne mogą dotykać zarówno psiaki, jak i ludzi. Jak wyglądają robaki u psa? Jak często należy odrobaczać psa? Czy psie pasożyty są niebezpieczne dla ludzi? To tylko kilka pytań, na które znajdziesz odpowiedź w tym artykule.
Czym są pasożyty wewnętrzne u psów?
Pasożyty wewnętrzne żerują najczęściej w układzie pokarmowych psów i mogą doprowadzić do przykrych dolegliwości i stopniowego wyniszczenia organizmu.
Najgroźniejsze (i najczęściej spotykane) psie pasożyty to tasiemce – psi i bąblowcowy – oraz nicienie, do których zalicza się glista psia, tęgoryjec oraz włosogłówka psia.
Nie oznacza to jednak, że to pełna lista żerujących robaków, które mogą zaatakować pupila.Istnieją także pasożyty, które nie występują w jelitach: nicienie sercowe, nicienie płucne,nicienie podskórne i te występujące w oku.
Do zakażenia dochodzi zazwyczaj drogą pokarmową – wystarczy, że pies poliże but właściciela, zje zakażony pokarm lub napije się wody z kałuży, w których znajdują się jaja lub larwy robaków
Robaczyca u psa
Robaczyce to ogólna nazwa chorób, które wywołane są przez wewnętrzne pasożyty, bytujące głównie w przewodzie pokarmowym psa.
W zależności od rodzaju pasożyta, Twojego psiaka mogą dosięgnąć objawy chociażby tasiemczycy, glistnicy, włosogłówczycy czy ankylostomozy.
Robaki u psa - jakie są najważniejsze objawy?
Zazwyczaj psiaki atakowane są przez jeden gatunek pasożyta i to właśnie ta obecność warunkować będzie widoczne symptomy. Jest jednak grupa ogólnych objawów, które powinny zapalić u Ciebie lampkę alarmową, gdy tylko je zaobserwujesz.
Zarobaczony psiak:
- jest apatyczny,
- notorycznie unika kontaktu z człowiekiem,
- śpi dłużej niż zwykle,
- miewa wymioty i biegunki,
- oddycha z trudem,
- często ma dziwne podrażnienia wokół odbytu,
- ma problemy z kondycją sierści,
- saneczkuje,
- ma niespodziewane reakcje alergiczne.
O zarobaczeniu mogą świadczyć również brak apetytu, widoczna utrata wagi, a także notoryczne tarzanie się po podłodze spowodowane nieprzyjemnym świądem.
Jeśli dostrzegasz przez jakiś czas jedno lub kilka z tych objawów, koniecznie zwróć się do swojego weterynarza, który stwierdzi, jaki gatunek robaka uprzykrza życie Twojemu pupilowi dobierze najlepszą formę leczenia i późniejszych działań profilaktycznych. Obecność robaków u psa potwierdzają szczegółowe badania psiego kału.
Pasożyty wewnętrzne u psa - jakie są konsekwencje zdrowotne?
Jak sama nazwa wskazuje, robaki to pasożyty, które czerpią korzyści i przyjemność zbytowania w psim organizmie, co może prowadzić do stopniowego wyniszczenia.Szczeniaki może to doprowadzić zaburzenia wzrostu i rozwoju, a dorosłe psy do poważnych niedoborów.
Pasożyty pośrednio uderzają też w układ odpornościowy – walcząc z nimi, psiak jest bardziej podatny na inne zagrożenia.
Czy psie robaki są groźne dla ludzi?
Psie pasożyty mogą zagrażać ludziom – zwłaszcza tym, którzy przebywają ze zwierzętami na co dzień. Najbardziej narażone na zakażenie są małe dzieci, które bawią się z psiakiem.
Najgroźniejsze dla ludzi są glisty, które mogą wywołać toksokarozę. Dzieci mogą mieć także styczność z dojrzałymi jajami glisty także bawiąc się na placu zabaw czy na podwórku.Gdy jaja trafią do przewodu pokarmowego, gdzie wylęgają się larwy. Te z kolei przez ścianyjelit dostają się do krwioobiegu i zaczynają wędrować do poszczególnych narządów,powodując stany zapalne. Mogą dotrzeć nawet do płuc, gałki ocznej, a nawet mózgu.
Kolejnym pasożytem, który może doprowadzić do poważnych konsekwencji są tęgoryjce,powodujące ostre stany zapalne.
Nie mniejszym kłopotem są również tasiemce – szczególnie bąblowce. Jego larwy osadzają się w narządach wewnętrznych i z czasem przeobrażają się w niebezpieczne torbiele, które rosną przez lata. Uciskając inne narządy, mogą ostatecznie pęknąć i doprowadzić człowieka do śmierci.
Właśnie dlatego właściciele swoich pupili w sposób szczególny powinni dbać o swoje zdrowie i codzienne budowanie swojej odporności, a przede wszystkim odpowiedzialnie dbać o swojego czworonoga i regularnie go odrobaczać.
Jak odrobaczać psa? Czy trzeba to robić często?
WAŻNE:
gdy z psem mieszkają inne zwierzęta, odrobaczaniu podlegać powinni wszyscy - także ludzie .
Regularne odrobaczanie psa różnymi preparatami, to jednak zwiększona szansa na użycie właściwej substancji czynnej – zwłaszcza w przypadku, gdzie większość z nich zawiera więcej niż jedną. Najczęściej stosowane substancje czynne to pyrantel, fenbendazol i prazikwantel.
Na rynku dostępne są różne formy takich leków:
- tabletki – główną zaletą jest szerokie spektrum działania; pomagają na tęgoryjce,glisty, włosogłówki, tasiemce, lamblię, nicienie.
- zawiesina – przepisywane są na tęgoryjce, włosogłówki oraz glisty.
- pasta do podawania doustnego – skutecznie walczą z glistami, tęgoryjcami,tasiemcami, glistami, tasiemcami i włosogłówkami glist, włosogłówek i tasiemcami.
- preparaty typu spot–on – zazwyczaj przechowywane są w specjalistycznym aplikatorze i zakrapla się je na skórę zwierzęcia.
Pierwsze odrobaczanie szczeniaka powinno mieć miejsce między 2. a 4. tygodniem życia. Dorosłe osobniki powinno się odrobaczać raz na pół roku – chyba, że okoliczności czy działanie leku i zalecenia weterynarza sugerują inaczej.
