Leiszmanioza psów - co to jest i gdzie występuje?

Leiszmanioza - co to jest, czy jest zaraźliwa?

Leiszmanioza psów jest chorobą pasożytniczą. Należy do chorób odzwierzęcych i może stanowić zagrożenie dla ludzi.

Leiszmanioza - gdzie występuje?

Jest to choroba endemiczna, co oznacza, że występuje przez długi czas na danym obszarze. W Polsce, z uwagi na nasze położenie geograficzne i ruch turystyczny, najczęściej diagnozuje się tą chorobę u turystów. Jednak nie tylko oni są narażeni. Osoby takie jak kierowcy ciężarówek, którzy często podróżują po różnych krajach, są również w grupie ryzyka.

Ponadto, osoby (lub ich zwierzęta) wracające z wakacji na Bliskim Wschodzie, w Azji, Afryce czy z nad Morza Śródziemnego mogą być narażone na zakażenie, ponieważ te regiony są bardziej narażone na występowanie tej choroby.

W podsumowaniu, ważne jest, aby być świadomym ryzyka związanego z podróżami do obszarów endemicznych i podjąć odpowiednie środki ostrożności.

Leiszmanioza - jak można się zarazić?

Leiszmanioza psów przenoszona jest przez muchówki z rodzaju Phlebotomus. Te owady, z uwagi na to, że pobrały wiciowce leiszmaniozy od jakiegoś nosiciela – głównie są to psy i wolno żyjące gryzonie – stają się wektorami tej choroby. Do zakażenia dochodzi, ponieważ w momencie ukąszenia przez owada wiciowce przenikają do organizmu.

Jednak możliwe jest też zakażenie w inny sposób, na przykład poprzez rozgniecenie owada i nieświadome wtarcie wiciowców do rany. W podsumowaniu, ważne jest, aby być świadomym różnych dróg transmisji tej choroby i chronić nasze zwierzęta przed potencjalnymi nosicielami.

Wakacje z psem
plaża

Objawy leiszmaniozy psów

Objawy mogą się pojawić po 3 miesiącach, a w niektórych przypadkach nawet po kilku latach.

Część zwierząt może również przechodzić chorobę bezobjawowo.
Objawy kliniczne są zróżnicowane: biegunka, wymioty, spadek wagi, powiększone węzły chłonne czy zapalenie stawów; wiele psów wykazuje zmiany skórne wokół głowy postępujące z czasem do niższych partii ciała tj. łysienie, łuszczenie się skóry, nadmierne rogowacenie, trudno gojące się rany itp.

Leczenie leiszmaniozy u psów

Ze względu na nieswoiste objawy i podobieństwo objawów leiszmaniozy do innych chorób, w leczeniu bardzo ważny jest dokładny wywiad z lekarzem weterynarii.

Należy poinformować o wszystkich podróżach zagranicznych z pupilem w ciągu ostatnich kilku lat. Skuteczność leczenia psów jest dużo niższa niż u ludzi. U psów choroba często nawraca po zakończeniu leczenia, co sprawia, że jej całkowite wyleczenie nie jest możliwe.

Produkty powiązane:

Białaczka kotów, niedobór odporności u kotów - test FeLV Ag+FIV Ab Borelioza psów. Ptasia grypa u kotów. Kaliciwiroza. Nosówka. Parwowiroza
Szybki test na pasożytniczą chorobę wektorową psów LSH Ab